Toggenburger

De Nederlandse Toggenburger geit is een compacte, enigszins grof gebouwde geit. Ze komen zowel gehoornd als ongehoornd voor. Door de “melkchocolade” kleur met witte aftekening is de Nederlandse Toggenburger een fraaie verschijning.

Rasomschrijving

De kop is kort en breed, met brede kaken. Het neusbeen is recht, maar kent wel een duidelijke insnijding onder de ogen. De voorhand is breed en diep. De middenhand is ruim en diep met brede lendenen. Een raskenmerk is korte kootbanden. De beharing van geiten is kort en glad met vaak wat langere haren op de rug en aan de dijen, ook wel kam en broek genaamd.

Karakter

De Nederlandse Toggenburger geit heeft een rustig karakter en wordt vooral als hobbydier gehouden. Het is een sober dier dat geen hoge eisen stelt aan de melkbaarheid. De geiten worden vaak nog gehouden voor de melk, al komt het steeds meer voor dat ze worden gehouden als gezelschap naast andere landbouwhuisdieren.

Geschiedenis

De Nederlandse Toggenburger geit is in Drenthe ontstaan uit kruisingen tussen de toenmalige Drentse Landgeit en de Zwitserse Toggenburger geit, eind 19e eeuw. Vroeger werd de toggenburger gehouden met een dubbeldoel, voor zowel het vlees als de melk. Tegenwoordig worden ze vaak gehouden voor de melk, al komt het steeds meer voor dat ze worden gehouden voor de hobby.

vanaf de jaren 60 van de vorige eeuw verspreidde het ras zich over het land.

Sinds de jaren 90 is sprake van een sterke afname van het aantal dieren, zodanig dat sprake is van een kwetsbaar ras.

Wist je dat:

-          Er ook een zwarte variant bestaat? Maar deze wordt niet erkend door de NOG
-          Sommige Toggenburgers een witte driehoekige  vlek onder de kaak hebben, de kaakvlek en dit een schoonheidsfoutje wordt genoemd?

Rasbehoud

De Nederlandse Organisatie voor de Geitenfokkerij (NOG)  zorgt voor het bewaren van de raskenmerken en het verbeteren van de gebruikseigenschappen van het geitenras.